Craptain´s log, stardate 003

Zonder al te veel foto´s, dit keer verbinding is lastig, ik zit nu op de WIFI van onze gastheren. En mijn sd-kaart is nog steeds kapot.

26 mei geslapen in de tuin van Marielle Schenk,Richard Verbeek en Vlinder Verbeek in Knartorp. Marielle herkende mij en ik haar uiteindelijk van mijn CSA-tijd. Zij deed iets met Dream for Kids.

Ze kent Raagi van Lorelei.

Met Richard naar het meer hier gegaan om de zon onder te zien gaan en te kijken naar de gezichtjes te zien in de spiegeling.

Er is hier een ongelooflijk fijne stilte.

Gisteren de eerst muggen getrakteerd bij het meer. Er is inderdaad geen ontkomen aan. Maar ik weet ze uit de tent

te weren. Ik heb wel muggebulten.

Nog last wat van mijn duim van de val gisteren.

Mijn voeten doen geen pijn meer, gisteren nog een beetje. Maar mijn linkerduim kan ik nog niet zo goed gebruiken dit is soms lastig bij het opzetten en afbreken van de tent.

EERGISTEREN (woensdag)

De camping bleek wat minder ideaal, toen de eigenaar de hut naast ons begon te verbouwen compleet met cirkelzaag. Dus we zijn gevlucht, want hij wilde niet stoppen.

Ik heb er een stilte/natuur gebied ingezet en we zijn doorgereden.

Ik ben gevallen van een rots in daar Denemarken toen ik zeemeermin speelde. Raagi heeft een filmpje, zodra ik weer bereik heb upload ik het. We hebben die dag uiteindelijk geen camping kunnen vinden op tijd, we zijn op een sportpark neergestreken, naast het BMX-pad. Dat was net in Zweden, daar heb je Allemansrecht en kun je overal staan. We hebben het wel eerst gevraagd natuurlijk.

Er waren toiletten en een douche, alleen daar hebben we geen gebruik van gemaakt.

Raagi had geen tijd om te koken, ik was in de Burget King naar het toilet gegaan en toen ik naar buiten kwam dacht ik dat ik iets aan het bestellen was. Dus ik heb burgerking gegeten iets van Chillymeal ofzo.

GISTEREN (donderdag

Wakker geworden op onze kampeerplaats, ingepakt en doorgereden.

Tenminste. De achterklep wilde niet dicht... We konden wel rijden, maar alleen met een alarm-signaal.

Dus een toyotagarage gegoogled.. Die hebben het gratis gemaakt, al hadden ze nog nooit van de toyota-service pas gehoord. Eerst hagelslag is uitgedeeld.

Doorgereden..

Heel erg hard gehuild ergens op een picnic plek. Ik had even een crisis.

De afgelopen 6 maanden overvielen me een tikje.

Het idee, dat dit mijn nieuwe leven is, ik ben heel erg veranderd, boehoe,

Ik voelde me even erg zielig.

Het laatste stuk heeft Raagi gereden.

Toen zag ik ook veel, dat Marjolein erg mooi zou vinden (we slapen nu in een gigantische farm met katten en paarden)

Vandaag begon de dag wat somberder dan normaal, maar ik denk dat die stemming wel meer past bij mijn situatie.

Na de eerste meditatie is het weg. Ik heb zonnebrand opgedaan, want het is hiet 18 graden en de zon is fel.

Het is nu meer "mijn situatie" misschien begin ik me er eindelijk bij neer te leggen dat het misschien niet allemaal weer "normaal" wordt. En het maakt niet uit hoe lang dat is, het is alleen maar nu.

VANNOCHTEND:

Op het moment erg weinig tinnitis, gisterenavond was enorm. Wel nog een beetje duizelig, dus we doen het kalm aan. Verder helder (denk ik).. Veel gereden, gevraagd of het iets rustiger aan kon. Tempo was tot nog toe wat hoog voor mij.Vandaag misschien 1.5 uur rijden.

Hier volg ik mijn eigen langzame tempootje. Het is stil. Vlinder (dochter van Richard) woont hier pas een jaar en heeft vleermuisoren en hoort haar moeder voordat de auto te zien is. Een auto die langskomt is hier een gebeurtenis..

De eerste nacht op de boot (waar ik zo duizelig werd) en daarna zijn een blur, de tweede dag was een vlucht van de camping met lawaai, die nacht gezocht naar een plek om te slapen, ook gisteren haalde ik het niet met rijden.

We weten nog niet wanneer we vandaag gaan, we zien wel even.

Het is wel fijn te ervaren dat er weer wat reserves zijn (als ik ieder uur mediteer) en hoe erg het ook wordt, na een nacht slapen is er een soort reset. Ik sla nu regelmatig 3 of 4 meditaties achter elkaar over en dat gaat niet van harte, maar het gaat.

Ik voel me een beetje als tijdens de CSA, alles is ontzettend goed opletten, veel mislukt, het is een spel

en erg vermoeiend, maar zeer de moeite waard. Lights are on, werd er toen gezegd.

Het is vreemd dat dit nu ook geldt, zelfs als ik mijn tanden poets, of loop.

En het is vreemd dat ik Marielle tegenkom.

Vannochtend hier in BAD geweest.. Damn dat is lekker.

Foto´s volgen, maar ik heb nog steeds geen SD-kaart, dus stel je gewoon heel veel groen voor.

Ik heb niet veel foto´s.

Door Richard en Marielle denk ik nu sterk over verhuizen naar Zweden. Zo mooi, hier.